Intuïtief Leven

De obstakels voor vrede

Hoe kan ik het lichaam loslaten als zijnde mijn thuis? Als het geven van enige zekerheid? 

Het lichaam heeft me nooit zekerheid gegeven. Het is altijd fragiel geweest, vanaf het begin. De angst voor de dood is inherent aan mijn identificatie met het lichaam. En toch lijkt het alsof ik al mijn denk-energie daarheen moet sturen; naar de verlangens van het lichaam om ervoor te zorgen dat ik gelukkig ben.

Het dient niet enkel om te overleven: het lichaam moet nu ook succesvol zijn om het een ‘beter leven’ te geven met meer luxe en meer ‘ontspanning’. Het brengt meer aandacht en lof, het kan nu worden geprezen. Dit is hoe je liefde verdient, zegt het ego.

Of je jezelf nu ziet als moeder, partner, dochter, collega, buurvrouw of buurman; het maakt niet uit wat het zelfconcept is: het is altijd gericht op het lichaam, op wat het lichaam doet en hoe het gezien wordt. Voor het ego is de denkgeest daaraan ondergericht.

En dus is de denkgeest uit het zicht; de denkgeest dient nu het lichaam.

En nu word ik gevraagd om al wat ik geleerd heb, los te laten.

Vrede is mijn thuis

De grote ommekeer in denken is extreem, want het geeft het lichaam de functie om de denkgeest te dienen. Het gaat volledig de andere kant op; het is het langzaam loslaten van het idee dat ik een lichaam ben en me volledig identificeren met de denkgeest. Hier is waar Jezus zegt dat “Vrede” mijn thuis is, niet dit lichaam. 

Deze ommekeer roept vaak een gevoel van verlies of angst voor opoffering op. Het opofferen van datgene waar ik zolang op heb gefocust en mezelf op heb getraind. Ik heb geleerd wat ik zou moeten doen om te overleven. En nu word ik gevraagd om al wat ik geleerd heb los te laten terwijl ik nog steeds geïdentificeerd ben met dit lichaam en geloof dat dit lichaam mijn thuis is. 

Daarom is het zo ontzettend van belang om onze intuïtieve stem te volgen. 

We zien door de bomen het bos niet meer. We hebben ons denken in een volledig onbehulpzaam curriculum gewoven – die van het ego – waar we nu langzaam van weg worden geleid. Hoe kunnen wij onszelf bevrijden van iets dat we niet in z’n volledigheid en helder kunnen zien? 

Alleen onze intuïtieve stem kan ons hier uit begeleiden.

In mystieke ervaringen, lijkt het soms alsof we het doolhof van bovenaf kunnen zien.

De ommekeer in denken

Het is alsof we verdwaald zijn geraakt in een ‘plezierig doolhof’, in de wereld van afleiding. We moeten eerst erkennen dat we in ons in dit doolhof – deze staat van denken – bevinden. Dan kunnen we alle trucs leren doorzien die het ego op ons pad probeert te leggen. Het heeft als doel ons af te leiden van ons enige werkelijke doel: het verlaten van dit doolhof, ofwel het loslaten van het ego-denksysteem, en het her-inneren van ons ware Thuis.

Wanneer we mystieke ervaringen hebben lijkt het soms alsof we het doolhof – het leven op aarde – van bovenaf kunnen zien. We zien het grotere plaatje en ervaren voor een moment dat we niet werkelijk in dat doolhof aanwezig zijn. Het is enkel onze denkgeest die gevangen lijkt te zitten.

Het is heel symbolisch: zien dat onze denkgeest moet ontsnappen van een manier van denken, niet van een werkelijke staat van zijn. We worden niet gevraagd om iets werkelijks op te geven. 
 
En dus is het altijd veilig. Wie ik ben is nooit veranderd; ik droom enkel van een leven dat ik niet werkelijk heb. Een leven op aarde, waarin de dood werkelijk lijkt, waarin lichamen moeten overleven, en waarin het lijkt dat we alleen zijn wanneer we niet omringd zijn door een ander lichaam. 

Onze ware gedachten leiden ons naar een geheel nieuw perspectief en ervaring. 

sunset, lake, heaven-7530479.jpg

Volg je intuïtieve stem

De denkgeest is nooit alleen. Wie we werkelijk zijn is nooit eenzaam of afgescheiden. Dit is wat we zien wanneer we onze identificatie met het lichaam loslaten. Niet door het verlies ervan of door een ontkenning van het lichaam. Niet door het te straffen of te proberen van het ‘t lichaam af te komen; dat zou nog steeds het geloof erin in stand houden.

Door liefdevolle, intuïtieve, inspirerende innerlijke leiding worden we langzaam maar zeker getoond dat we niet dit lichaam zijn.

We ervaren dat het inspirerend en veilig is om voor onze ware gedachten te kiezen en deze te volgen. Onze ware gedachten, die vaak als kleine ingevingen beginnen en worden gehoord, leiden ons naar een geheel nieuw perspectief en nieuwe ervaring. We ontmoeten nieuwe mensen die ook gehoor geven aan deze innerlijke roep. We zien getuigen van ons verlangen om ‘wakker te worden’ en deze getuigen zijn vol vreugde en enthousiast over deze bevindingen!

Zo zul je ontdekken dat alles een getuige is van je denkgeest en van je verlangen. Wanneer we verlangen om te ontwaken, dan zullen deze weerspiegelingen meer en meer in ons bewustzijn komen. En we zullen heel veel dankbaarheid voelen dat we dit pad hebben gekozen om wakker te worden, om onze ware Identiteit te herinneren.

Vind meer blogs hier over intuïtief leven.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *