Vandaag zag ik hoe ik mezelf kan foppen in denken dat ik ‘integer’ ben terwijl ik eigenlijk totaal in het ego-denken en people-pleasing ben opgegaan. Ik zag vandaag – helderder dan ooit – dat het ego zijn eigen versie van ‘integriteit’ heeft bedacht. Eén die voldoet aan de wetten van de wereld, maar niet in contact is met wat ik voel in mijn hart, met mijn intuïtie.
Hoe kan ik werkelijk integer zijn als ik (onbewust) handel vanuit ego-motivatie? Wat voor waarde heeft integriteit als ik het baseer op het geloof dat ik een lichaam ben; zwak, machteloos en overgelaten aan de wetten van de wereld? Als ik ook mijn broeders zo zie, hoe kan ik dan integer zijn in mijn relatie met hen? Het ego heeft zijn eigen vorm van ‘integriteit’ opgezet als afleiding van ware integriteit, die in lijn is met de Heilige Geest.
Integriteit met het ego bestaat niet. Alhoewel het ego me heel ‘praktisch’ probeert te herinneren aan bepaalde zaken in de wereld en probeert mij ervan te overtuigen dat ik aan deze regels gehoor moet geven. Dat ik integer moet zijn daaraan omdat dat ‘nu eenmaal is hoe de wereld draait’ en ‘ik dát niet zomaar kan ontkennen en opzij kan zetten’. Oef, die stem heb ik lang gehoord en gehoorzaamd, van binnen en van buiten.
❝Toen ik een aantal jaar geleden besloot om naar Utah te gaan en daarna naar Mexico had ik al mijn Euros daarop ingezet. Ik had geen plan B.❞
Wat is nou dan de drijfveer voor het volgen van deze ego stem? Ik zie een overtuiging dat mijn acties anderen negatief kan beïnvloeden, wat ook wel ‘valse verantwoordelijkheid’ kan worden genoemd. De overtuiging dat ik anderen pijn kan doen. Dat anderen iets tekort kunnen komen als ik mijn beslissing heel direct in lijn houdt met de Heilige Geest, met wat ik voel in mijn hart.
Toen ik een aantal jaar geleden besloot om naar Utah te gaan en daarna naar Mexico had ik al mijn Euros daarop ingezet. Ik had geen plan B. Ik stapte er volledig en zonder twijfel in. En het gevoel dat ik had voor weken was een immens gevoel van vreugde. Ik had deze mate van vreugde nog nooit gevoeld en zeker niet voor zo’n lange tijd achter een stuk. Het was een ervaring die me heel helder liet zien dat alleen wanneer we terughoudend zijn op dit pad van Ontwaken, we pijn ervaren.
Wanneer we daarentegen volgen wat ons hart ons ingeeft, dan kan ware vreugde zich ontvouwen.
Als ik compromissen sluit op mijn pad in plaats van te luisteren naar wat ik van binnen heel sterk voel, dan ben ik aan het people-pleasen en ben ik niet integer met wat ik voel; met wat de innerlijke leiding is. Als ik dit ontken, dan doe ik niet alleen mezelf pijn, maar ook diegenen om mij heen. Het volgen van de Heilige Geest is iets dat iedereen goed doet, want het is niet ego-gedreven. Ik heb niet altijd het grotere plaatje, maar ik heb wel ervaren dat wanneer ik heel zeker was van mijn volgende stap, de reflecties van twijfel veranderden in reflecties van liefdevolle steun en bevestiging. Deze kleine ervaringen kweken zekerheid en iedere keer wanneer je een stap zet, wordt die zekerheid groter en groter.
❝Wonderen gaan ons overtuigen dat we in alle rust kunnen kiezen voor integriteit met de Heilige Geest, met ons Ware Zelf.❞
Het ego wil ons doen geloven dat toekomstig verlies, toekomstig tekort, toekomstig verdriet, etc. allemaal redenen zijn niet onze ingevingen te volgen. Maar de Heilige Geest motiveert door wonderen, niet door verlies. Wonderen gaan ons overtuigen dat we in alle rust kunnen kiezen voor integriteit met de Heilige Geest, met ons Ware Zelf. En al kunnen we in het begin tegenstrijdige reflecties hebben; als we van binnen heel zeker zijn van ons doel en onze richting, dan is er niets of niemand die ons kan tegen houden om het Ware Geluk te vinden in ons Hart.
In liefde,
Linda 
Vind hier meer video’s met David over diverse praktische onderwerpen.
❤️❤️❤️ Prachtig en duidelijk verwoord!
Dankjewel Mirjam!! En dank voor het delen van je inspiratie en vertalingen!! 💗💗💗💫 Echt een geschenk!