ECIW werkboek les 98

Vandaag stellen wij ons open voor eenvoud en zien wij in dat er slechts twee emoties zijn: de onveranderlijke liefde – eeuwig, oneindig, voor altijd – en een verzonnen emotie van angst, schuld, pijn en schaamte (T13.V). Vandaag beseffen we dat dit onze beslissing is. 

Op dit moment beslissen we voor liefde, waarbij we de potentiële keuze voor angst loslaten, omdat we zien dat angst nooit echt een optie was. Het is onmogelijk om tegen Gods Wil voor volmaakt geluk in te gaan. Door het filter van het ego is de wereld bevolkt met vele vormen, vele personen, vele beelden, vele geluiden. ‘Maar één ding hebben ze gemeen: ze zijn allemaal waanzinnig.’ De inhoud van de persoonlijke illusies verschilt aanzienlijk, maar ze zijn allemaal waanzinnig. 

De wereld van beelden, de lineaire kosmos van tijd en ruimte, is ‘gemaakt van beelden die niet gezien, en geluiden die niet gehoord worden. Ze stellen een privé-wereld samen die niet kan worden gedeeld. Want ze hebben alleen voor hun maker (het ego) betekenis, en dus hebben ze helemaal geen betekenis.’ 

Alleen het ego neemt een gefragmenteerde wereld waar; alleen het ego voelt angst. Maar jij bent niet het ego. En wat niets is, kan niet voelen. Wat niets is, heeft geen levenskracht. Wat niets is, heeft geen bestaan. De figuren die worden waargenomen waren nooit echt. Zij zijn het verleden en het verleden is niet werkelijk. Deze schaduwfiguren zijn alleen maar samengesteld uit reacties uit het verleden. Maar met deze truc ziet de slapende denkgeest niet dat hij ze gemaakt heeft. 

‘Door middel van deze zonderlinge  schaduwfiguren staan de waanzinnigen in relatie tot hun waanzinnige wereld. Want ze zien alleen degenen die hen aan deze beelden herinneren, en met hen is het dat ze in relatie treden. Zodoende communiceren ze met hen die er niet zijn, en zijn zij het die aan hen antwoord geven. En niemand hoort hun antwoord behalve hij die hen aangeroepen heeft, en alleen hij gelooft dat ze hem antwoord gaven.’ 

Dit alles is slechts een onderricht in projectie. ‘Projectie maakt waarneming, en daarbuiten kun je niet zien.’ Wanneer de slapende denkgeest in aanval gelooft, neemt hij een wereld van aanval waar, een wereld van verdediging. Maar door anderen aan te vallen, val je letterlijk aan wat er niet is. Vandaag zien we dat er maar twee emoties zijn en twee manieren om naar de wereld te kijken. 

Vandaag laten we alle waanzin los, alle pogingen om de wereld van beelden betekenisvol te interpreteren. We kijken naar deze beelden en zeggen: ‘Ik weet van niets waartoe het dient; Ik zie niet wat mijn hoogste belang is; Ik zie niets zoals het nu is.’ Zonder de visie van Christus zie ik niets. Alleen visie brengt mij in het huidige moment – de ervaring van totale waarneming; en daar voorbij naar de visie van Christus. 

Door de visie van Christus zie ik mijzelf zoals God mij geschapen heeft. Vandaag laat ik mijn Identiteit aan mij geopenbaard worden. Vandaag aanvaard ik mijn rol in Gods verlossingsplan. ‘Wij wijden ons vandaag aan de waarheid, en aan de verlossing zoals God die heeft beschikt. We zullen er niet voor pleiten dat ze iets anders is. We zullen er niet naar zoeken waar ze niet is. In vreugde aanvaarden wij haar zoals ze is, en nemen de rol op ons die God ons toegewezen heeft.’ In stelligheid, in zekerheid, in een volkomen compromisloze toestand: 

Ik aanvaard mijn rol in Gods verlossingsplan. 

Amen.