ECIW werkboek les 91

Vandaag zien we aan de instructies en beschrijvingen in de tekst (T12.VI) waar dit heen gaat. Alles wat beoefend wordt, alles wat bestudeerd wordt in de Cursus, elke geringe inspanning, elk beetje bereidwilligheid, is gericht op één ervaring: de visie van Christus. Dit is hoe heel de realisatie in het bewustzijn komt. De verwezenlijking van het Zelf als Christus, als liefde, als goddelijk abstract licht, is alles. 

Wonderen verlichten de weg. Wonderen richten de denkgeest naar binnen, in die richting. Jezus zegt ons: ‘De Heilige Geest is jouw kracht, want Hij kent jou alleen als geest. Hij is Zich volmaakt bewust dat jij jezelf niet kent, en even volmaakt bewust hoe Hij jou kan leren herinneren wat je bent. Omdat Hij jou liefheeft, wil Hij je graag leren wat Hij liefheeft, want dat wil Hij met jou delen. Doordat Hij Zich jou steeds herinnert, kan Hij je niet laten vergeten wat jouw waarde is. Want de Vader herinnert Hem voortdurend aan Zijn Zoon, en Hij herinnert Zijn Zoon voortdurend aan de Vader. God is dankzij Hem in jouw herinnering.’ 

Alle dankbaarheid aan de Heilige Geest voor zo’n hoge functie als het in herinnering brengen van Christus; voor zo’n functie van het wegnemen van alle blokkades in de denkgeest van de slapende Zoon van God, zodat de Zoon zichzelf kan herkennen als de Christus. ‘De ogen van de blinden openen is de opdracht van de Heilige Geest, want Hij weet dat zij hun zicht niet verloren hebben, maar slechts in slaap zijn. Hij doet hen ontwaken uit de slaap der vergetelheid om zich God te herinneren.’

 Jezus wijst ons erop dat je eerst moet ‘leren wat de prijs van slapen is, en weigeren die te betalen. Pas dan zul je besluiten te ontwaken. En dan springt de werkelijke wereld voor je in het zicht, want Christus heeft nooit geslapen.’ 

Vandaag willen wij de Christus zien, wij willen de schoonheid van abstract licht en liefde aanschouwen. Wij weten dat liefde onbelemmerd overgedragen en verspreid zal worden, waardoor onze waarneming zal opgaan en verdwijnen in het licht. Waarneming en kennis zullen zozeer overeenkomen ‘dat zij de eenwording van de wetten van God delen.’ 

En dan is waarneming voorbij, en blijven alleen licht en liefde voor de eeuwigheid over. ‘De wereld heeft geen doel nu ze opgaat in het doel van God. Want de werkelijke wereld is vredig de Hemel binnengegleden, waar al wat er eeuwig in is, altijd al was. Daar verbinden Verlosser en verlosten zich in de volmaakte liefde tot God en tot elkaar.’ De Hemel is ons thuis, in God, in Christus, en Christus in God, één in geest. Wij beoefenen vandaag de middelen om te ontwaken:

‘Wonderen worden gezien in het licht.

De ogen van het lichaam nemen het licht niet waar.

Maar ik ben niet een lichaam. Wat ben ik?

Ik ben geen illusie, maar werkelijkheid.’

Wonderen worden gezien in het licht.

Amen.