Vandaag aanvaarden wij het ware erfgoed van Gods Zoon (T11.IV). Het aanvaarden van het Zoonschap is onze verlossing, waarbij wij ons herinneren dat wij niet verlost worden van iets, maar we worden verlost voor de heerlijkheid. Heerlijkheid is ons erfgoed, ons gegeven door God opdat wij die zouden uitbreiden.
De manier waarop wij over God denken is de manier waarop wij over onszelf denken. De manier waarop we over onszelf denken, is de manier waarop we over God denken. Mijn wil is één met die van God. Ik kan mijzelf niet kennen los van Gods Wil.
Jezus herinnert ons er in de tekst aan: ‘Alleen jij kunt jezelf van iets beroven. Verzet je niet tegen dit inzicht, want daarmee begint waarlijk het dagen van het licht.’
Wij laten ons niet misleiden of bedotten door welke vorm van ontkenning van dit ene basisidee dan ook: alleen jij kunt jezelf van iets beroven. Ik kan van niets beroofd worden, behalve door mijn eigen keuze. En deze schuld is ongedaan gemaakt, en wordt nergens gezien.
Ik zal mijzelf of God niet veroordelen, maar ik kom geheel vrij, onschuldig, gezegend, volmaakt, delend in de volmaakte Liefde van de Vader, delend in de volmaakte Liefde van de Zoon, mij de zegen, het gebed van Christus herinnerend: ‘Vrede zij met jou die rust in God, en in wie het hele Zoonschap rust.’
Ik ben het licht van de wereld.
Vergeving is mijn functie als het licht van de wereld.
Amen.
Wat een prachtige uitnodiging om onvoorwaardelijk van mezelf te gaan houden. 🤗
❤️❤️❤️❤️❤️