ECIW werkboek les 56

Vandaag wijzen onze tekst (T8.I) en onze werkboekles herhaling ons naar een nieuwe richting, naar één enkele richting voor de denkgeest – naar visie. En we worden ook herinnerd aan wat die visie blokkeert – aanvalgedachten: ‘Mijn aanvalgedachten zijn een aanval op mijn onkwetsbaarheid.’ Dit zijn de blokkades voor de visie van Christus. 

En we moeten met grote oprechtheid en vastberadenheid herbevestigen dat we de visie van Christus willen: ‘Ik wil niets liever dan zien,’ ‘Ik wil niets liever dan anders zien.’ Ons vroegere leren heeft ons de verkeerde dingen geleerd. Dat weten we omdat we in het verleden niet gelukkig waren. Dus trekken we ons leren in twijfel, we trekken onze leerresultaten in deze wereld in twijfel. 

Wij zijn op zoek naar een nieuw resultaat – geluk; en de Verzoening biedt ons dit geluk. Dit besluit in de denkgeest, deze aanvaarding van de correctie is geluk. Dit geluk herinneren is God herinneren. God is alles met deze nieuwe visie. God is alles met de visie van Christus. Dus zeggen we: ‘God is in alles wat ik zie,’ en ‘God is in alles wat ik zie, want God is in mijn denkgeest.’ 

Als de Bron van alles God is, en de Bron van alles is in mijn denkgeest, en ik in de Denkgeest van God, dan is dat de reden waarom ik de wereld anders kan zien, en ook de reden waarom ik voorbij de wereld kan kijken – achter de wereld van beelden naar de poort naar het Koninkrijk der Hemelen vanbinnen. 

In mijn eigen denkgeest achter al mijn krankzinnige gedachten van afscheiding en aanval ligt de kennis dat alles voor altijd één is. Ik heb de kennis van wie ik ben niet verloren door het te vergeten. Het is voor mij bewaard gebleven in de Denkgeest van God, die Zijn gedachten niet heeft verlaten. En ik die onder hen ben, ben één met hen, en één met Hem. 

Amen.