ECIW werkboek les 5 – David Hoffmeister

Het idee van vandaag is het begin van het losmaken van de vaste overtuiging dat de oorzaak van elke onvrede, elke emotionele verstoring, en elke mate van onrust, veroorzaakt wordt door iets in de wereld van tijd en ruimte, de wereld van beelden, van verschijnselen. Dit is de grote verslaving van het ego geweest — het geloof dat er een externe wereld is die angst, schuld, pijn, schaamte en leed veroorzaakt. 

De slapende denkgeest is misleid, hij is bedrogen, om te geloven dat de wereld de oorzaak is en de gemoedstoestand het effect. Het is een verslaving die alle mensen tegengekomen zijn in hun ervaring binnen tijd en ruimte. Je kunt het horen als kleine kinderen ruzie maken: ‘Je hebt mijn gevoelens gekwetst, je hebt me kwaad gemaakt.’ De oorzaak wordt gezien in de handelingen, het gedrag, en de verstoring wordt niet gezien in de denkgeest, die uitgaat van het bewustzijn. Dus dit idee, ‘Ik voel nooit onvrede om de reden die ik denk’, is absoluut essentieel als een beginstap in het opgeven van het geloof in slachtofferschap. Het maakt in de denkgeest de greep op dit geloof een slachtoffer te zijn los, het geloof een slachtoffer van de wereld te zijn. Het geloof in slachtofferschap en opoffering gaat heel, heel diep en moet uit de denkgeest worden losgewrikt.

Dit is een les die ik jarenlang heb gebruikt — als deel van de combinatie van de lessen die hierna volgen — om mijn denkgeest om te keren, van het ondersteboven denken van het ego naar de juiste gerichtheid-van-denken van de Heilige Geest, van de levende Christus. Het is een manier om de verantwoordelijkheid voor je gemoedstoestand op te eisen, en niet steeds maar weer weg te duwen, en af te schuiven, en het naar buiten projecteren van valse oorzaken. Deze les zal heel goed werken bij elke onvrede.

Oefen deze les vandaag in zeer specifieke vormen, zoals door Jezus wordt aangeraden. Wees alert om op te merken wanneer je je boos, bang, geïrriteerd, verveeld, bezorgd of depressief voelt zodat je snel een beroep kunt doen op de les voor vandaag, door te zeggen: ‘Ik voel me niet boos op je om de reden die ik denk,’ ‘Ik voel me niet bang voor je om de reden die ik denk,’ ‘Ik voel me niet bezorgd om de reden die ik denk,’ ‘Ik voel me niet depressief om de reden die ik denk,’ ‘Ik voel me niet geïrriteerd om de reden die ik denk,’ ‘Ik voel me niet verveeld om de reden die ik denk.’ Oefen het met grote specificiteit, met iedereen en alles, elke situatie waarin je merkt dat er een onvrede optreedt.

En nogmaals, overdrijf het niet zoals Jezus ons zegt, drie of vier keer is genoeg. Dus als er vaak onvrede is, pauzeer dan gewoon, en kies er om de zoveel tijd een uit om mee te werken en geef het je hele hart, want dit is een tijd van blijdschap omdat je nu aan het einde komt van deze ogenschijnlijke onvrede, die nooit over iets in de vorm ging. En we zijn toegewijd om vrij te zijn. Dus elke vorm waarmee je oefent is een geschikt onderwerp om het idee voor de dag te gebruiken. Het is echt heel diepgaand, dat er een ontsnapping is aan alle onvrede, en natuurlijk is dit nodig om blijvende, stabiele, consistente innerlijke rust te ervaren. Het is absoluut noodzakelijk. Dit is de remedie om te ontsnappen aan het ego en de schijnbare millennia van duisternis en angst.

Zeg tegen jezelf: ‘Ah, ik zal les vijf vandaag gebruiken om mijn denkgeest te bevrijden en het geluk te leren kennen, de liefde die ik ben en altijd ben geweest, omdat ik een door God geschapen wezen ben om liefde te zijn en liefde uit te breiden.’ Maar de enige manier om me bewust te zijn van mijn ware Identiteit is om dit geloof in een valse oorzaak onder ogen te zien en dat is als ik denk dat er iets in de wereld mijn gemoedsrust kan wegnemen. Dat is niet de waarheid. Ik ben verantwoordelijk voor mijn gemoedstoestand. Nogmaals, we oefenen met de glorieuze les van vandaag:

Ik voel nooit onvrede om de reden die ik denk.