ECIW werkboek les 49

Vandaag is een hele diepe dag van meditatie en gebed, en we hebben twee dingen waar we vandaag op ingaan. Ten eerste worden we er vanuit de tekst (T7.V) aan herinnerd dat het gaat om het veranderen van mijn denken over mijn denkgeest – dit is genezing; dit alleen is genezing. Niets anders is genezing. 

En wat betekent het om je denken over je denkgeest te veranderen, behalve dat je de onveranderlijkheid van de denkgeest aanvaardt? De denkgeest is constant; de denkgeest wijkt nooit af; de denkgeest is eeuwig; de denkgeest is alles. Zoals onze geliefde zuster Mary Baker Eddy ons eraan herinnerde, is er geen denkgeest in materie. Er is geen leven, waarheid, substantie of intelligentie in materie. Alles is denkgeest – absoluut alles is denkgeest. 

Dus we gaan de denkgeest niet verwarren met het lichaam. Het is onze denkgeest die communiceert. Het is onze denkgeest die liefde uitbreidt. Het is onze denkgeest die in gemeenschap is met de Denkgeest van God. Het is de denkgeest die schept. 

Het lichaam is een instrument dat gebruikt kan worden door de Heilige Geest. De Heilige Geest kan er door spreken, door glimlachen, door lachen en door omhelzen, maar het is slechts een tijdelijk instrument om het denken over de denkgeest te veranderen, om te onthouden dat alles denkgeest is en dat er niets anders is dan denkgeest. 

Het ego probeert je ervan te overtuigen dat het lichaam zowel kan communiceren als scheppen – communiceren door woorden en scheppen door verwekking, door conceptie, door andere lichamen te maken, door lineaire tijd, door voortplanting. Niets van dit alles is waar. Als het de Heilige Geest wordt toegestaan de lichamen te gebruiken voor het doel van ontwaken, het doel van vergeving, zullen het lichaam en de wereld van de lineaire tijd verdwijnen – omdat ze geen werkelijkheid hebben, zullen ze niet blijven bestaan. 

Er is geen denkgeest in materie. Het ego probeert je te leren dat het lichaam zich als de denkgeest kan gedragen en aan zichzelf genoeg heeft. Toch is er op het niveau van het lichaam niets gaande.  Gedrag is niet het niveau waarop onderwezen of geleerd kan worden. Aangezien we weten dat het mogelijk is te handelen in overeenstemming met wat je niet gelooft, betekent dat alleen maar dat de niveaus van de denkgeest niet op elkaar zijn afgestemd. Je onderwijst wat je wel gelooft. 

Als je vergeving onderwijst, onderwijs je dat alles denkgeest is, dat er geen deel is dat op zichzelf bestaat. Er zijn geen personen die los van de denkgeest bestaan. Zoals de Bijbel zegt, kent God geen aanzien des persoons. God heeft geen personen geschapen. Het ego heeft zijn wereld van tijd en ruimte bevolkt. Het ego bevolkte de lineaire wereld. 

En zo komen we vandaag tot genezing, genezing in de denkgeest. Genezing is het enige vermogen dat iedereen kan ontwikkelen en moet ontwikkelen als hij genezen wil worden. Genezing is de vorm van communicatie van de Heilige Geest in deze wereld, en de enige die Hij aanvaardt. 

We verzinken diep, diep in de denkgeest vandaag, om Gods Stem tot ons te horen spreken. We roepen Gods Stem aan, we willen Gods Stem horen, als we zeggen: ‘Gods Stem spreekt tot mij, heel de dag.’ Wij weten dat het mogelijk is om de hele dag naar Gods Stem te luisteren, ongeacht onze gewone bezigheden. Het horen van Gods Stem is niet afhankelijk van doen of niet doen. 

We zullen niet toestaan dat we worden afgeleid of ontregeld, dat we twijfel en onzekerheid voelen. We zullen onze denkgeest toestaan de Stem namens God te horen, en kalm te zijn, altijd in rust en volkomen zeker. Om in vrede te zijn, laten we alle geloof en vertrouwen in het ego los. 

Wie zou zijn vertrouwen stellen in een ongebreidelde illusie die uitzinnig en verscheurd is, wanneer stilheid en vrede eeuwig heersen in de denkgeest van Gods geliefde Kind? Wie zou de denkgeest overgeven aan het verleden, voorbije gedachten, schrille kreten en ziekelijke fantasieën die onze werkelijke gedachten verhullen en onze eeuwige verbinding met God versluieren? 

Wanneer we in plaats daarvan diep, diep kunnen verzinken in de vrede die altijd op ons wacht, die onze eigen Identiteit is, voorbij de uitzinnige en rumoerige gedachten en de taferelen en geluiden van deze krankzinnige wereld – diepe stilheid. 

Ik verblijf in diepe stilte. Ik woon niet in deze wereld. Ik verblijf in diepe stilte in het Koninkrijk der Hemelen. Mijn Identiteit verblijft in het Koninkrijk der Hemelen. En ik denk hieraan bij de les van vandaag: