ECIW werkboek les 45

Vandaag openen wij ons voor de herinnering van onze werkelijke gedachten. De gedachten waarin wij met God denken, de gedachten die wij delen en uitbreiden als een schepping van God, als medeschepper in de geest (T7.I) – ons in stilte openstellend voor onze werkelijke gedachten, ons openstellend voor het gevoel van diepe heiligheid, ons herinnerend dat ideeën hun bron niet verlaten. 

Onze werkelijke gedachten zijn dezelfde als Gods gedachten. Zij zijn van gelijke hoedanigheid, zuiver, onschuldig, eeuwig. 

En dit naar binnen verzinken is heel hoog opstijgen, hoger dan wat ook maar denkbaar is, helemaal terug naar God, naar de oorspronkelijke gedachten die we met God denken, naar onze eeuwige gedachten, gedachten die geen vorm hebben, die eeuwig vermeerderen vanwege God, vanwege de Schepper. Deze vermeerdering heeft niets te maken met tijd, afmeting of vorm of hoeveelheid. 

Deze vermeerdering is liefde die zich voor eeuwig en altijd uitbreidt, en uitstraalt. 

Onze werkelijke gedachten dragen bij aan de schepping, die daardoor voortdurend toeneemt. En wij zijn heel nederig in het besef dat wij kunnen bijdragen aan het Koninkrijk der Hemelen. We kunnen niet bijdragen aan God, maar we kunnen deze prachtige gedachten van God uitbreiden als we denken zoals God, eeuwig uitbreidend, eeuwig stralend. 

We geven ons hart aan deze oefening vandaag. Wij geven alles, alles om ons onze werkelijke gedachten te herinneren, de gedachten die wij met God denken, terwijl wij in diepe herinnering zeggen: