ECIW werkboek les 32

Het idee van vandaag is een hele sterke ondersteuning van de vorige les, ‘Ik ben niet het slachtoffer van de wereld die ik zie’. Want door te zeggen: ‘Ik heb de wereld die ik zie bedacht,’ brengt het de oorzakelijkheid terug naar de denkgeest, naar de maker, naar de maker van beelden. En je kunt geen slachtoffer van beelden zijn als je de maker van die beelden bent. 

Deze maker is niet de Christus, maar het is een poging tot miscreatie met behulp van de denkgeest van Christus – de denkgeest die zijn werkelijkheid van God heeft gekregen. Het is dus een stap, het is een stap om de projecties terug te nemen, zoals in de film ‘Tron’: de hoofdpersoon moet versmelten met Clu, een maker van een wereld; hij moet samensmelten en zien dat er geen externe wereld is, dat er geen externe maker van de wereld is. 

Ik heb vaak gezegd: ‘Als je het ziet, dan heb je het’ ( ‘If you spot it, you got it’) – en dit is een variant van de les voor vandaag: ‘Ik heb de wereld die ik zie bedacht’. Dit is een stap in het zien van de onmogelijkheid van projectie. Ik heb al eerder gezegd dat de denkgeest óf kan uitbreiden óf kan projecteren, maar projectie is de poging om je te ontdoen van iets dat je niet wilt, en projectie is altijd van het ego. 

Uitbreiding is een synoniem voor schepping – God schept in geest, Christus schept in geest, en dat is alles. Dus om terug te komen tot schepping, om terug te komen tot geest, trekken we eerst de projectie terug en verklaren in ons hart: ‘Ik heb de wereld die ik zie bedacht.’ Dit opent ons voor de visie van Christus, voor een staat van denkgeest die geen weet heeft van projectie en geen weet heeft van waarneming, een staat van denkgeest die het idee vertegenwoordigt: ‘Wees stil en weet dat ik God ben’ – een staat van denkgeest die voorafgaat aan waarneming, voorafgaat aan tijd. 

Zoals we vandaag in de tekst (T5.III) lezen: ‘Het enige aspect van de tijd dat eeuwig is, is nu.’ En de Heilige Geest, Jezus, hebben de leiding over de Verzoening; Zij kennen de weg, Zij kennen de weg naar binnen, naar het Koninkrijk der Hemelen. De Heilige Geest kan de symbolen gebruiken om de denkgeest te leren dat hij de symbolen niet begrijpt, dat de denkgeest nooit betekenis zal vinden in symbolen. Symbolen zijn voorstellingen, maar je moet willen wat ze voorstellen. 

Als je geluk wilt, zal de Heilige Geest je eerst naar de werkelijke wereld leiden, naar ware waarneming, naar de gelukkige droom, en in deze volmaakte oordeelloosheid worden aan de symbolen geen verschillende betekenissen of afzonderlijke betekenissen verleend. De symbolen worden gezien als allemaal hetzelfde. En dat is waarom Jezus ons in zijn tekst  (T15.XI.10:11) vraagt: ‘Maak dit jaar anders door het helemaal hetzelfde te maken.’ 

Laat de Heilige Geest je de gelijkheid van illusies tonen, de gelijkheid van beelden. Dat is de vergeven wereld. 

En zo oefenen we in oprechtheid en vol verwachting met onze les van vandaag: