ECIW werkboek les 29

Vandaag zetten we weer een stap naar visie, de visie van Christus, ware visie. Het idee van vandaag is een éénmakend idee. De Heilige Geest vertelt ons dat er een manier is om naar de wereld te kijken die allesomvattend is, die holistisch is, die voorbijgaat aan alle gedachten van afzonderlijke voorwerpen, afzonderlijke mensen, afzonderlijke concepten, afzonderlijke beelden, en die ons in een heel stille staat van denkgeest brengt – als we de schijnbare voorgrond van afgescheidenheid loslaten, en wegzinken in een diep vereend bewustzijn.

In eerste instantie kan dit idee – ‘God is in alles wat ik zie’ – voor de ongetrainde denkgeest klinken als pantheïsme. Pantheïsme is een geloofssysteem en een filosofie dat God in voorwerpen huist; maar zoals de les van gisteren en die van vandaag aangeven, bestaat niets echt op zichzelf of in zichzelf, afgescheiden, gedefinieerd door een plaats in tijd en ruimte, een afmeting, een vorm, een textuur, een geur – er is niets dat op of in zichzelf bestaat, geen mensen, geen bomen, geen bergen, geen wolken. 

Je zou de wereld in eerste instantie als een wandtapijt kunnen beschouwen. Als het een heel groot wandtapijt of quilt is, dan lossen de afzonderlijke draden of lappen op en vloeien ze samen tot één geheel – zonder lijnen van onderscheid, niets om iets van iets anders te onderscheiden.

En gisteren hadden we het in onze les over het wegnemen van al onze ideeën en concepten van een tafel, om te zien dat een tafel de bedoeling van het hele universum deelt. En met de les van vandaag – ‘God is in alles wat ik zie’ – gaan we alle betekenissen en alle onderscheid, alle definities uit de waargenomen wereld terugtrekken. Vandaag zeggen we tegen onszelf: ‘We zullen met liefde, waardering en een open denkgeest naar alle dingen kijken. We zullen ze via het hart ervaren, de kern van ons wezen, allesomvattend.’

Omdat we één zijn met God, kunnen we de wereld op een onverdeelde manier zien. Als God één is, kunnen we zeker nederig genoeg zijn om ons open te stellen om allereerst de wereld als één te zien: één wereld, niet verwijderd van onze denkgeest – één in onze denkgeest. Dit is het kwantumveld waarover in de kwantumfysica wordt gesproken – alles verbonden, totaal verenigd, zuivere verbondenheid, geen binnen, geen buiten, alles perfect verbonden, perfect verenigd. 

We oefenen met wat we waarnemen, we laten onze ogen rondkijken in de wereld. We maken geen onderscheid – alles waar we aan denken, en alles waar onze ogen op rusten. Zoals Jezus ons zegt, moet onze lijst van voorwerpen zoveel mogelijk vrij zijn van zelfgemaakte keuzes. 

We kunnen dit idee – ‘God is in alles wat ik zie’ – toepassen op alles wat we specifiek waarnemen, op alles in de nabije omgeving van de ogen van het lichaam – een iPhone, een computer, een muis, een glas water, een horloge, een bureau, en dan kijken naar bomen en auto’s en een weg. Laat het allemaal gebruikt worden, geen bepaalde volgorde, geen bepaalde lijst, laten we het allemaal gebruiken, met de zon en de maan en de sterren, met heuvels en bergen, bomen en bloemen, dieren. Laat de lijst allesomvattend zijn, alles wat in ons opkomt: God is in deze vingertop, God is in deze kaars, God is in deze plant, God is in moeder, vader, zuster, broeder, God is in ouder en kind, regering, gemeenschap, familie. 

We zinken diep naar binnen.