ECIW werkboek les 26

De les van vandaag, nummer 26, brengt al onze focus en al onze aandacht terug naar de denkgeest. We komen tot het onmiskenbare besef, met absolute zekerheid, dat het enige gevoel van kwetsbaarheid, het enige gevoel van angst, afkomstig moet zijn van aanvalgedachten. 

Dit is werkelijk zien dat er geen oorzaak van onvrede in de wereld is. Er is niets verontrustends te vinden in de wereld. Als we in aanval geloven, moeten we zien dat die aanval zich beperkt tot aanvalgedachten in de denkgeest. En dit is een andere variant van zien dat er geen wereld buiten de denkgeest is, dat het probleem de aanvalgedachten zijn en dat de oplossing vergeving is, namelijk het laten varen van aanvalgedachten, ongeacht de vorm.

Als ik geloof dat het mogelijk is aan te vallen, dan moeten de gevolgen op mijn denkgeest worden geplaatst. En Jezus zegt ons: ‘Deze wet zal jou uiteindelijk redden, maar nu misbruik je die nog. Daarom moet je leren hoe je die vóór je hoogste belang kunt aanwenden in plaats van daartegen.’ 

En hij verwijst naar de kracht van de denkgeest, hij verwijst naar: ‘Wat door jou gevolgen heeft, moet ook op jou gevolgen hebben.’ 

Aanvalgedachten zullen worden geprojecteerd. Onthoud dat alle gedachten óf uitgebreid óf geprojecteerd worden. Gedachten van liefde worden uitgebreid, aanvalgedachten worden geprojecteerd. Wanneer ze geprojecteerd worden, zul je bang zijn voor aanval. En die angst brengt een gevoel van kwetsbaarheid teweeg. Ze maken je kwetsbaar in je eigen denkgeest, dat is waar de aanvalgedachten zijn.

Het begint te dagen dat aanvalgedachten en onkwetsbaarheid niet samen kunnen gaan. Je kunt niet onschuldig zijn als je in aanvalgedachten gelooft. Je kunt niet gelukkig, vreugdevol, vredig, liefdevol zijn, als je gelooft in aanvalgedachten. De Heilige Geest moet je ervan overtuigen dat aanvalgedachten niet mogelijk zijn, dat aanval geen mogelijk idee is, dat God aanval niet geschapen heeft. Als je in aanvalgedachten gelooft, val je altijd eerst jezelf aan. En ze hebben altijd het gevolg dat ze jou in je eigen ogen verzwakken, de waarneming van jezelf en alles wat je waarneemt aanvallend. En je kunt je Zelf niet kennen wanneer je in aanvalgedachten gelooft, omdat ‘een vals beeld van jezelf de plaats heeft ingenomen van wat jij bent.’ 

Dus we eisen de verantwoordelijkheid op voor onze gemoedstoestand, omdat we ‘begrijpen dat kwetsbaarheid of onkwetsbaarheid het resultaat is van je eigen gedachten.’ Hij maakt dat duidelijk door te zeggen: 

‘Niets anders dan jouw gedachten kunnen een aanval op jou doen. Niets anders dan jouw gedachten kunnen jou doen denken dat jij kwetsbaar bent.’ En het belangrijkste: ‘En niets anders dan jouw gedachten kunnen jou bewijzen dat het niet zo is,’ dat je niet kwetsbaar kunt zijn. 

Als een Zoon van God, als een Kind van de levende God, kun je niet kwetsbaar zijn. 

Vandaag ligt onze focus op het in de gaten houden van onze denkgeest, het doorzoeken van onze denkgeest naar onopgeloste conflicten, situaties die zich aandienen, en het nauwkeurig bekijken van alle mogelijke uitkomsten, alle pijnlijke mogelijkheden die voor elke situatie beschikbaar zijn, en ons open te stellen voor het besef dat al deze pijnlijke mogelijkheden, al de pijnlijke uitkomsten die we ons indenken, niet meer dan aanvalgedachten zijn. En we kunnen ze doornemen, zegt hij, en elke uitkomst opnoemen waarvoor je bang bent, en dan tegen jezelf zeggen: ‘Die gedachte is een aanval op mezelf.’ 

Laten we daarom vandaag geen situaties of uitkomsten of verontrustende mogelijkheden die in onze gedachten opkomen, wegwuiven. Laten we vandaag echt allesomvattend zijn met welke gedachten er ook in onze denkgeest opkomen. Laten we vandaag alle aanvalgedachten als hetzelfde beschouwen. Er zijn geen echte subjecten en objecten in aanvalgedachten. Daarom kunnen er ook geen verschillen zijn tussen subjecten en objecten, tussen daders en slachtoffers. 

Vandaag beseffen we dat alle aanvalgedachten hetzelfde zijn – er is geen verschil in mate of richting; ze kunnen niet van elkaar onderscheiden worden; ze zijn allemaal hetzelfde, even onmogelijk – terwijl we onszelf de les van vandaag in herinnering brengen:

Mijn aanvalgedachten zijn een aanval op mijn onkwetsbaarheid.