ECIW werkboek les 22 – David Hoffmeister

De werkboekles van vandaag koppelt de denkgeest weer aan waarneming, gedachten aan beelden, en richt zich in het bijzonder op aanvalgedachten. Die brengen een waarneming voort die een vorm van wraak is. Wat in deze wereld geweld lijkt te zijn, is het uitvoeren van aanvalgedachten die in de denkgeest worden gekoesterd, in het bewustzijn worden vastgehouden, verlangd worden om er te zijn. De wereld is een getuige van de gedachten in de denkgeest. Dus zegt Jezus ons: ‘Aangezien hij zijn kwaadheid op de wereld heeft geprojecteerd, ziet hij wraak op het punt staan hem te overvallen.’ En verder: ‘Zijn eigen aanval wordt zo als zelfverdediging gezien.’ 

Dus elk moment dat er een gevoel van verdediging ontstaat in de denkgeest — op elk moment en elke plaats — is dit een gelegenheid om te pauzeren en om te beseffen dat aanvalgedachten in het gewaarzijn opkomen. En als ze zich voordoen is het belangrijk om te onthouden dat dit een kans op genezing is; dat deze gedachten zijn opgeroepen, tot bewustzijn gebracht, zodat ze kunnen worden losgelaten. De wereld getuigt slechts van gedachten in de denkgeest. Het maakt echt niet uit wat de beelden zijn als er een poging wordt gedaan om zich te verdedigen tegen een beeld of om een verdediging tegen een beeld te rechtvaardigen. Dit betekent simpelweg dat aanvalgedachten worden gekoesterd in de denkgeest, en het ego meer gewaardeerd wordt dan vrede, meer dan liefde. 

En daarom openen we vandaag onze harten en denkgeesten om de wereld anders te zien, om alle aanval, alle wraak los te laten, en om ons open te stellen voor de vrede van God diep vanbinnen; om te bevestigen dat er in ons hart niets méér is dat we willen; om opnieuw te bevestigen dat deze wereld niets anders is dan de weerspiegeling van gedachten — om de wereld dankbaar te zijn voor haar spiegeling, voor alle mogelijkheden die we krijgen om aanvalgedachten los te laten. Want we kunnen alleen maar de vrede van God ervaren, de onschuld van de Geest, als we de onmogelijkheid van aanval zien en ervaren. 

Vrede, onschuld, geluk, vreugde kunnen niet gepaard gaan met het geloof in aanval, want het geloof in aanval is het geloof dat het mogelijk is om de Denkgeest van de Schepper te verlaten en een wereld te maken die gescheiden is van de Schepper. En elke schijnbare kleine irritatie en ergernis is slechts een weerklank, slechts een reflectie, van dit ene krankzinnige, nietig dwaas idee. 

Dus als we vandaag door de dag heen gaan, kijk om je heen, observeer de wereld, terwijl emoties en gedachten zich door het bewustzijn bewegen, en herinner je: