Vraag: Ik werd erg bang toen ik ECIW begon te lezen. Het bracht een aantal ongelukkige perioden uit mijn verleden naar de oppervlakte. Ik ’ging terug’ naar een vroeger niveau van bewustzijn, wat veel angsten naar boven bracht die kennelijk verborgen waren.
Ik ben nu bij les 34 van het werkboek. Ik kan toevlucht nemen tot de vrede van mijn denkgeest en negatieve gedachten of angsten verdwijnen onmiddellijk. Maar is het gevaarlijk om ze te onderdrukken? Wat is de juiste houding wanneer angst of gedachten de kalme wateren van de denkgeest verstoren?
Antwoord: Je ervaring is die van de innerlijke reis: door de duisternis naar het licht gaan. Het is altijd behulpzaam om onmiddellijk je toevlucht te nemen tot de ervaring van vrede. En dit is natuurlijk. Ik ben met jou verbonden in de volkomen eenvoud hiervan. Je bent al heel ver gevorderd in het ervaren van het gemak en de vanzelfsprekendheid om voor vrede te kiezen.
Angst hoeft nooit omarmd of geanalyseerd of onderzocht te worden, want angst hoeft alleen maar aan de oppervlakte te komen en dan onmiddellijk losgelaten. Wanneer angsten opkomen als een contrast met innerlijke vrede, is de mogelijkheid om voor vrede te kiezen de altijd beschikbare beslissing.
Het is altijd zo eenvoudig, ongeacht de ingewikkeldheden die het ego aanbiedt en opwerpt. Een besluit is een conclusie van alles wat geloofd wordt. De innerlijke reis is inderdaad een reis door de onbewuste of onbewaakte denkgeest en de ontsluiering van vals geloof. In die zin wordt de waarheid bereikt door het ego te ontkennen door de valsheid ervan in zijn geheel te zien. Bij het trainen van de denkgeest om het ego voorgoed los te laten, lijkt het aanvankelijk dat niet alle beslissingen bewust zijn.
Het is natuurlijk om angst los te laten en onnatuurlijk om die te onderdrukken of te verbergen of te beschermen door middel van projectie. Onderdrukking zal altijd iets hebben van proberen het gewaarzijn te beschermen. Het is prachtig dat je openstaat voor het besef dat er nooit iets te verbergen of te beschermen valt, want je bent in het geheel niet kwetsbaar. Je wordt veilig meegevoerd naar binnen, naar de eeuwige vrede.
'Het is natuurlijk om angst los te laten en onnatuurlijk om die te onderdrukken of te verbergen of te beschermen door middel van projectie.’
Door het werkboek van ECIW te gebruiken train je je denkgeest om de onwerkelijkheid van alle verleden- en toekomstgedachten te beseffen. Sommige ervan lijken nog steeds goede of aangename gedachten en andere lijken negatieve of angstige gedachten, maar ontwaken is herkennen dat al deze gedachten louter onwerkelijk zijn.
Verleden- en toekomstgedachten zijn ‘persoonlijk zelf/wereld oordelen’ en hoewel sommige positief lijken en andere negatief, zijn ze feitelijk hetzelfde in hun onwerkelijkheid. In die zin zijn goede oordelen, zoals ‘likes’ en complimenten, identiek aan negatieve oordelen, zoals afkeer en kritiek. Oordeel lijkt zich in een continuüm te bevinden en het ego wil dat je sommige oordelen behoudt en andere elimineert.
De Heilige Geest zorgt voor het besef dat het hele continuüm onwerkelijk is en daarom niet opgedeeld of als ten dele waar gezien kan worden. Dit besef vergt vertrouwen, want het ego heeft de denkgeest ervan overtuigd dat oordelen noodzakelijk is om te overleven. Maar het concept van overleven is altijd aan een persoon gerelateerd, terwijl de universele Geest eenvoudigweg is en alle zelfconcepten overstijgt. Vertrouwen in de Geest is het loslaten van de betekenis die werd toegekend aan verleden- en toekomstgedachten, die in feite hetzelfde zijn.
'Vertrouwen in de Geest is het loslaten van de betekenis die werd toegekend aan verleden- en toekomstgedachten, die in feite hetzelfde zijn.'
Dat er angst opkomt betekent dat je dicht bij de liefde komt, dat je de liefde oproept om terug te keren in het bewustzijn. Liefde duwt als een reusachtige ijsberg, een enorme plaat van licht, alles wat diep vanbinnen niet in overeenstemming is met zichzelf omhoog in het bewustzijn, zodat vergissingen kunnen worden losgelaten.
Het is onmogelijk, en daarom uiteindelijk onverdraaglijk, om te proberen twee volkomen onverenigbare denksystemen – liefde en angst – in het bewustzijn te houden. Alles wat zich schijnt voor te doen heeft de herkenning van de liefde die aan het bewustzijn onttrokken was, als doel. Je gaat beseffen dat er niets te beschermen of te verbergen valt.
Bescherming is altijd een verdedigingsmechanisme, maar de geest blijft voor altijd onkwetsbaar, want de geest kan niet gekwetst worden. De herkenning van het Zelf als geest is de herkenning dat jij veilig bent in God, nooit in gevaar en buiten de mogelijkheid om beschadigd te worden, wat een vergissing was.
Het is nooit nodig om terug te keren naar ‘een vroeger niveau van bewustzijn’, want de reis zonder afstand is bijna volledig blootgelegd als een illusie. Het was de illusie van een reis. Hoe zou er een reis kunnen zijn naar wie je al bent? Waar zou je heen kunnen gaan als je de eeuwige betekenis van het Leven zelf bent?
Het zelf dat leek te zoeken was alleen maar de poging om het eeuwige Ware te ontkennen. Diep vanbinnen is het besef dat vrede vanzelfsprekend is en angst de vreemdeling. Je bent perfect precies zoals je bent. Doe geen poging om het ego te ‘hanteren’.
Houd alleen in gedachten dat er nooit iets is om te beschermen. Zo wordt het ego aan het licht gebracht en losgelaten. Als je geen poging doet om het ego te beschermen zul je ontdekken hoe gemakkelijk het verdwijnt. Dit is het vertrouwen in de Geest dat het geloof in een ‘tegendeel’ van liefde ongedaan maakt. Liefde is werkelijk het enige dat er is.
Liefs en zegen,
David
Vind meer blogs hier over mind training.
Vind video’s met David op ons Nederlandse YouTube kanaal.
“…vergeving en spiritueel ontwaken is niet echt een kwestie van dingen en doen en vorm, het is echt een kwestie van verlangen.”
Vandaag lees ik deze prachtige, heldere tekst.
En wat is dat fijn, juist vandaag. Wat doet dit veel met me.
Dank jullie wel. 🙏❤️
🙏🏻❤️ Super, Joke! 🌹