Vraag: In grote lijnen gaat mijn vraag over het liefhebben van mensen wier angst je voortdurend probeert te beperken. Het is niet moeilijk voor mij om van ze te houden, maar het is wel moeilijk voor mij om te midden van hen in vrijheid te leven. In mijn huidige relatie heb ik het gevoel dat ik, om de vrede te bewaren, elke uiting van zusterlijke liefde ten opzichte van andere mannen moet beperken.
Bovendien moet ik voortdurend bewondering, genegenheid en seksuele belangstelling tonen, anders voelt hij zich misdeeld. Als ik volkomen verlicht was, zou dit probleem mij natuurlijk niet dwarszitten, maar eerlijk gezegd heb ik soms het gevoel dat ik een grote baby op mijn rug heb, die ik boven alles verplicht ben te verzorgen.
Mijn vorige relatie heb ik om een soortgelijke reden verlaten. Ik voel me nog steeds diep schuldig dat ik mijn broeder in de steek heb gelaten, alleen maar omdat ik niet tegen zijn mate van angst kon (want zijn het niet de meest angstigen die genezing het meest nodig hebben?). Het doet me enorm pijn om te denken dat iemand zich door mij niet geliefd of in de steek gelaten voelt, want dan heb ik het gevoel dat mijn enige alternatief is om aan hun angstige eisen tegemoet te komen, om een slaaf van hen te worden in plaats van een voertuig voor Gods Liefde.
Ik merk dat mensen doodsbang zijn voor een liefde die niet ‘speciaal’ is, en ze doen alles wat ze kunnen om deze ‘speciaal’ te maken. Dit getouwtrek is voor mij een grote bron van verdriet geworden en mijn grootste uitdaging op de weg terug naar God.
Ik zou het op prijs stellen als je mij hierbij kunt helpen.
Antwoord: Dank je dat je geschreven hebt en voor het delen vanuit je hart. Ik ben erg blij van je te horen. Hoe meer het ego wordt blootgelegd en bewust gemaakt, hoe minder waarschijnlijk het is dat het wordt geloofd. Relaties die afhankelijkheid, eisen en verwachtingen met zich meebrengen, zijn getuigen van het ego.
Ons gemeenschappelijke doel zal aantonen dat het ego niet werkelijk is en dat jij niet het ego bent. Eén manier waarop het ego schuldgevoelens in stand houdt is door mensen te behagen of te zoeken naar externe goedkeuring. Deze verdediging lijkt de scherpe kantjes van een ‘relatie’ tussen mensen af te halen, maar ze houdt in feite een deksel op de onderliggende schuld en dient om deze te verbergen en te beschermen.
Mensen behagen is een poging tot compromis om conflicten tot een minimum te beperken, terwijl in feite het schuldgevoel, dat de waarneming van conflict voortbrengt, wordt beschermd en in stand gehouden. De slapende denkgeest zou deze krankzinnige poging niet keer op keer herhalen, als hij niet geloofde dat liefde, geluk en intimiteit in een bepaalde vorm gevonden kunnen worden.
Goddelijke Liefde is inhoud (geest) en kan niet gevonden worden in welke vorm dan ook. De Heilige Geest helpt het zoeken naar ‘liefde in de vorm’ te verschuiven naar het zoeken van liefde binnenin, door ons eraan te herinneren dat onze Wil universeel is en niet tevreden kan zijn met welke vorm dan ook. Deze wereld is niets meer dan een visuele weergave van ‘het zoeken naar liefde op alle verkeerde plaatsen.’
'Relaties die afhankelijkheid, eisen en verwachtingen met zich meebrengen, zijn getuigen van het ego.'
Je schrijft: ‘Ik merk dat mensen doodsbang zijn voor een liefde die niet “speciaal” is, en ze doen alles wat ze kunnen om deze “speciaal” te maken.’
Speciaalheid is de poging van het ego om een vervangende ‘liefde’ of intimiteit te maken los van God. God als Geest schept eeuwige Liefde en het ego, zijnde de poging om eeuwige Liefde te ontkennen, leek een ‘vorm van liefde’ van persoon-tot-persoon te maken om de plaats van Gods eeuwige Liefde in te nemen.
Het geloof in verlating, en het gevoel van verlating dat je ervaart bij het denken over je vorige ‘relatie’ is een dekmantel voor het diepliggende, verborgen geloof en gevoel God verlaten te hebben en verlaten te zijn door God. Samenwerking met de Heilige Geest zal je laten zien dat God verlaten of door God verlaten worden onmogelijk is, want Ideeën verlaten niet hun Bron en Christus kan nooit de Denkgeest van God verlaten.
Aan de oppervlakte van het bewustzijn lijkt de schuld die je noemt betrekking te hebben op personen, maar de ontologische schuld van geloven dat het mogelijk is om werkelijk van God afgescheiden te zijn, is de enige vergissing die gecorrigeerd of vergeven dient te worden.
Als je begint te ontwaken begint het tot je bewustzijn door te dringen dat alles wat je waarneemt een reflectie is van wat je gelooft. Geloof in verlaten worden en je zult de getuigen van dit geloof waarnemen. Geloof in angst en je zult de getuigen van angst waarnemen. Het wordt al snel duidelijk dat een omslag in de denkgeest, of een complete transformatie van de denkgeest, de enige manier is om een blijvende vrede, liefde, intimiteit en vrijheid te ervaren.
In het artikel Mind Overhaul (Omslag in de denkgeest) deel ik de volgende ideeën:
‘In deze wereld lijken relaties een moeilijke onderneming te zijn. Ze lijken een mengsel van liefde en haat, aantrekking en afstoting, vreugde en ellende. Jezus verwijst naar speciale liefde- en speciale haat-relaties als destructief, egoïstisch, bezitterig en exclusief. Het zijn op het ego gebaseerde relaties die hun maker lof toezingen. De heilige relatie is een metafoor voor een speciale relatie die is overgegeven aan de Heilige Geest voor Zijn doel van vergeving. De heilige relatie is een genezen relatie die heelheid en compleetheid weerspiegelt.
Voorbij alle metaforen kun je zeggen dat de enige werkelijke relatie er één van geest is, van God en schepping, van Vader en Zoon. Aangezien de enige werkelijke relatie door God gegeven is, wordt de heilige relatie van de Heilige Geest geleerd. Naarmate het “schaarste-principe” door de Heilige Geest ongedaan wordt gemaakt, wordt in de heilige relatie het gevoel van gebrek, ontoereikendheid, zwakheid en incompleetheid dat kenmerkend is voor de speciale relatie, vervangen door verbinding, uitbreiding, waardering en aanvaarding.
Ik spreek graag over de speciale relatie in de verleden tijd, want zoals met alles van het ego, is ze geschiedenis. Om terug te komen op de metafysica die we vandaag hebben behandeld: de slapende denkgeest werd zo bang voor het licht dat hij zich voor God trachtte te verbergen in een wereld van vorm. In de overtuiging dat hij zichzelf had losgerukt uit de Hemel, probeerde hij een lichaam-wereld-zelf te maken als zijn “nieuwe” identiteit.
Hij probeerde zijn Identiteit als geest te vergeten. Zodra hij zich identificeerde met een lichaam, werd hij onzeker over deze “nieuwe” identiteit, want hoewel hij had geprobeerd het licht te vergeten, wist hij diep van binnen dat hij deze wereld verzonnen had en dat God herinnerd kon en moest worden. Onzeker en bang om naar het licht terug te keren, zocht hij naar een “uiterlijke” oplossing – andere lichamen waarmee hij zich kon “verenigen” om geluk en compleetheid te vinden. Zo begon de zogenaamde “co-dependency” in speciale relaties..
Zodra de denkgeest geloofde zich op het scherm van de wereld te bevinden, ging hij buiten zichzelf op zoek naar verlossing van de schuld en angst en eenzaamheid en leegte die hij innerlijk voelde. Hij zocht naar andere lichamen om zijn vrienden en metgezellen te zijn. Omgaan met de “juiste mensen”, de substituten voor God van de slapende denkgeest, werd van groot belang.
De hele wereld werd één grote speciale relatie, want alles waarmee de denkgeest zich associeerde op het scherm was bedoeld om een substituut voor God te zijn. En de reden waarom speciale liefde- en speciale haat-relaties nooit volledig bevredigend zijn en nooit blijvende vrede en geluk brengen, is omdat er nooit een substituut kan zijn voor de Liefde van God.
De heilige relatie wordt uitsluitend nu ervaren als een weerspiegeling van de Liefde van God. Zij is analoog aan de werkelijke wereld, totale vergeving, of genezen waarneming, waar ik eerder over sprak. Naarmate je je de onmogelijkheid van een persoonlijk oordeel realiseert, realiseer je je ook de onmogelijkheid van speciale relaties van welke aard dan ook.
Een heilige relatie is dus niet persoonlijk in de zin van lichamen die zich tot elkaar verhouden. Zij is symbolisch voor een universele heelheid, een staat van denkgeest die louter kan geven van haar volledige volmaaktheid. Het concept van iets “krijgen” in ruil voor iets anders is volstrekt betekenisloos in het huidige moment. In het nu is er alleen rust, voldoening en vervulling.’
'De hele wereld werd één grote speciale relatie, want alles waarmee de denkgeest zich associeerde op het scherm was bedoeld om een substituut voor God te zijn.'
Naarmate je valse overtuigingen en aanvalgedachten loslaat, verandert je waarneming van de wereld en van relaties drastisch. Getuigen die in overeenstemming zijn met je nieuwe doel zullen overvloedig in je bewustzijn aanwezig zijn. Wonderen zullen je heilige denkgeest vullen en mensen zullen meer op engelen dan op mensen lijken.
Je zusterlijke liefde is een prachtige weerspiegeling van het doel dat wij delen, en je zult zien dat je vrij bent om deze liefde volledig te uiten, zonder beperkingen of restricties van welke aard dan ook. Het is de vreugde van ons hart om de onvoorwaardelijke Liefde van God uit te drukken. En telkens wanneer je liefde door je heen laat stromen zul je vertrouwen krijgen in deze uitdrukking.
De roep om liefde van onze broeders en zusters is de roep tot liefde binnenin. Je wordt je bewust van liefde door deze uit te breiden, en alle waargenomen pijn is slechts een kans om illusoire overtuigingen en verschijningen te laten gaan.
Ik ben met je verbonden in het doel van de Heilige Geest, dat voorbij het persoonlijke ego-perspectief van ‘relaties’ naar de enige werkelijke relatie leidt: God en schepping. We ondernemen deze reis naar binnen gezamenlijk en het licht wijst ons de weg in alle zekerheid. Wij kunnen niet falen te herkennen wat God Wil dat Is, en daarvoor zeggen wij dank.
Liefs voor altijd,
David
Vind meer blogs hier over familie & relaties en hier over metafysica
Vind video’s met David op ons Nederlandse YouTube kanaal.
Wat een prachtige uitleg. Dank je David.
Dankjewel, Edmond! ❤️🙏🏻