David Hoffmeister over het ongedaan maken van speciale relaties en speciale liefde
Christus roept iedereen op om te ontwaken in de hoogste, eeuwige, onvoorwaardelijke Liefde. De enige blokkade m.b.t. dit ontwaken is de filter van speciaalheid dat een wereld projecteert waarin sommige beelden belangrijker en waardevoller lijken dan andere. Dit is heel duidelijk waar te nemen in zogenaamde speciale relaties, waarin sommige mensen worden verheven en anderen onderdrukt. In elke situatie waarin speciaalheid wordt gekoesterd, blijft Christus verborgen voor het gewaarzijn. Wanneer Christus wordt erkend, wordt de dwaasheid van speciaalheid voor altijd losgelaten.
Speciaalheid is een andere naam voor het ego. Speciaalheid verhult gelijkheid en Eenheid voor het bewustzijn door de nadruk die gelegd wordt op de vorm en veronachtzaming van inhoud. Liefde is inhoud. Vergeving is de grote equalizer, aangezien het alle beelden als onjuist ziet. Dit Perspectief opent de poort naar het herinneren van God.
Speciaalheid is een overtuiging waaruit veel concepten voortkomen. Bezit is zo’n concept, en relaties gebaseerd op bezit dienen hun ‘meester’. Tijd, ruimte en lichamen zijn concepten van speciaalheid, en het ego vormt zijn eigen beeld van de ‘realiteit’ uit de concepten van speciaalheid.
'Speciaalheid is een andere naam voor het ego.’
Er is mij gevraagd wat te vertellen over de overgang van speciaalheid naar heiligheid, de verschuiving van dood naar leven of van grieven naar opstanding. Dit is het Ontwaken in het Eeuwig Leven door illusies te vergeven. Eenvoudig gezegd, betekent het dat je Aanwezig bent en Openstaat voor Wat Is. Er zijn drie schijnbare fasen die voorafgaan aan het Ontwaken in Goddelijke Abstractie en ik zal wat vertellen over elke fase.
De eerste fase houdt in dat je de duisternis van de speciaalheid die in de denkgeest wordt gehouden naar de oppervlakte laat komen en zichtbaar maakt. De tweede fase is een fase van onthechting waarin speciaalheid nog steeds in het bewustzijn blijft en toch is het beoefenen van afstandelijk observeren een zeer consistent perspectief. De laatste fase is eigenlijk niets meer of minder dan leven in het Huidige Moment. Het is een gelukzalige droom van niet-oordelend bewustzijn waarin de gelijkheid van waarneming altijd en zonder uitzondering wordt herkend. Ik noem deze ervaring Verlichting.
'Vergeving is de grote equalizer, aangezien het alle beelden als onjuist ziet.'
Voor de meeste mensen is de eerste fase qua ervaring het uitdagendst en moeilijkst. De tweede fase kan intense momenten met zich meebrengen, maar door de steeds effectievere training van de denkgeest en consistente overdracht van training zijn deze intense ervaringen meestal infrequent en van voorbijgaande aard. In de laatste fase zijn deze intense ervaringen verdwenen, ze zijn volledig vervangen door liefde, vrede, geluk, vreugde en vrijheid.
De speciaalheid aan de oppervlakte laten komen
Omdat je in deze fase nog steeds geworteld bent in onbewuste overtuigingen, lijken mensen nog steeds mensen te zijn en lijken dingen nog steeds dingen. De denkgeest gelooft dat het een mens is en dat de wereld / kosmos zich buiten zichzelf bevindt. Het lijkt ook alsof de waargenomen ‘omgeving’ van mensen en dingen soms vijandig staat tegenover de waarnemer.
De denkgeest die in het ego (afscheiding van God) gelooft, is zich niet bewust van de mate van zelfhaat waaraan hij zich vasthoudt. Hij is zich ook niet bewust van de voortdurende pogingen om deze overtuiging in conflict te projecteren op een ‘externe’ wereld, een wereld / kosmos die in wezen niets meer is dan een neutraal scherm van beelden.
Echter, de vele getuigen van de werking van het bewustzijn worden steeds duidelijker in het gewaarzijn. De huidige kwantumfysica toont bijvoorbeeld aan dat bewustzijn potentieel omvat, dat subjectief is en gerelateerd aan keuze, en ook dat er geen objectieve wereld ‘daarbuiten’ is behalve bewustzijn.
De diepe, vaak onbewuste gevoelens van onwaardig zijn, gebrek en schuldgevoel zetten de denkgeest ertoe aan om naar liefde, betekenis en waarde te zoeken in de beelden van de waargenomen wereld. Aan bepaalde mensen, dingen, groepen, organisaties, dieren en landen, enz. wordt een waarde toegekend in subjectieve voorkeurspatronen die niets te maken hebben met Waarheid of Eeuwigheid.
De ‘behoefte om erbij te horen’ van het ego en de inherente gevoelens van gebrek zetten hem ertoe aan om voorkeuren en associaties te zoeken in de vorm die slechts een vluchtig en illusoir gevoel van intimiteit en verbondenheid bieden. Ware intimiteit is van de denkgeest en kan alleen worden ervaren door een gedeeld Doel. Het verenigde Doel in de denkgeest brengt een verenigde perceptie van de wereld, en dit biedt de gelukzalige niet-oordelende droom, die het doel is van elke authentieke spirituele beoefening.
'Ware intimiteit is van de geest en kan alleen worden ervaren door een gedeeld Doel.'
Objectieve Observatie
De Geest biedt objectieve Observatie als alternatief voor het persoonlijke perspectief van het ego, alhoewel deze vervanging niet kan worden geaccepteerd zolang de denkgeest nog steeds waarde hecht aan het persoonlijke perspectief.
Liefde wacht op een welkom, niet op tijd. Als de Waarnemer bereid is het ego-geloofssysteem dat het Licht verbergt, bloot te leggen en los te laten, lijkt hij steeds duidelijker te worden. Foutieve associaties van oorzaak en gevolg worden als onwerkelijk ontmaskerd, aangezien de vorm wordt gezien als een onwerkelijk gevolg van een onwerkelijke oorzaak (ego).
Wonderen tonen de kracht van de denkgeest en herstellen het bewustzijn van de denkgeest als het mechanisme van besluitvorming, waardoor het verkeerde concept van het lichaam als beslisser losgelaten wordt. Dit bevrijdt de denkgeest door vergeving, wat simpelweg betekent dat je het onjuiste als onjuist beschouwt. Omdat vergeving consequent wordt ervaren, wordt de denkgeest afgestemd op het perspectief van de Heilige Geest, of het perspectief van de Waarnemer, waarover in de kwantumfysica wordt gesproken.
Vaak spreek ik tijdens bijeenkomsten over denkbeelden als ‘geen mensen behagen’ en ‘geen privé gedachten’. Wat dit in wezen betekent, is dat er letterlijk geen mensen zijn om te behagen als de denkgeest erkent dat de wereld een wereld van ideeën is en dat niets verborgen of privé kan worden gehouden in volledige, verenigde waarneming. Het is niet zo dat iemand ‘geen geheimen of privé gedachten zou moeten hebben’, het is het besef dat de geest heel is en niet kan worden opgesplitst of verdeeld in het ‘bekende’ en het ‘onbekende’.
Dus als kwetsende emoties naar boven komen in het bewustzijn, is er een andere context om daarmee om te gaan, in plaats van de wereld en de mensen in die wereld de schuld te geven. De genezende context van de denkgeest en het vergeven Perspectief van de Heilige Geest brengen verlichting van het schuld-oproepende persoonlijke perspectief van het ego. Met de leiding van de Heilige Geest realiseert de denkgeest zich dat hij niet ‘de doener’ is en daarom nooit iets ‘gedaan’ heeft – goed of fout. In dit besef zijn schuld, angst en woede voor altijd onmogelijk en daarom verdwenen uit het bewustzijn’
'De genezende context van de denkgeest en het vergeven Perspectief van de Heilige Geest brengen verlichting van het schuld-oproepende persoonlijke perspectief van het ego.'
Verlichting
Je bent niet overgeleverd aan de wereld van concepten en beelden. Voordat je Ontwaakt uit de droom van de wereld, ervaar je een gelukzalige droom. Je zult zien dat jij de dromer van de droom bent. Jij bent groots en hebt de zeggenschap over beelden.
Vind meer blogs hier over familie en relaties.
Vind video’s met David op ons Nederlandse YouTube kanaal.
“…vergeving en spiritueel ontwaken is niet echt een kwestie van dingen en doen en vorm, het is echt een kwestie van verlangen.”
Dankjewel! Zo mooi, zo zuiver!🙏
❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️
Dank jullie wel! Wat een prachtige en verhelderende blog. Helemaal op het juiste moment voor mij nu. 🙏
💫🙏🏻💖
Wat is het toch glashelder zoals David het kan zeggen! Geen compromis mogelijk!
Dank, dank, dank!
😃💛✨🙏🏻🌷
Zo treffend én behulpzaam. Dankbaar 💚💚
Dankjewel, Moon! 💗